Gokkers kennen de kreet ‘double or nothing’. Het gaat hier over de afweging gemaakt door iemand die alles verloren of juist gewonnen heeft en die wordt uitgedaagd nogmaals alles op het spel te zetten. Dat betekent dus dubbele winst of, als het tegenzit, dubbel verlies. Veel gokkers kunnen hier geen weerstand aan bieden en zij nemen deze grote gok. Uiteraard op het risico af dat aan het eind van de rit niets overblijft. De betrokkene in deze casus gokte ook …. en verloor.
De CEO van een grote productieorganisatie ontving een anoniem bericht waarin werd gesteld dat de CFO fraudeerde. De melding bevatte details en leek uiterst serieus. Een gok- en alcoholverslaving zouden de basis van de fraude vormen. De CFO werkte al heel lang bij het bedrijf en had veel krediet opgebouwd.
De CEO benaderde ons met de vraag wat te doen. We spraken samen over de CFO die enige tijd geleden, kort nadat zijn huwelijk was gestrand, een forse lening had gevraagd en gekregen om zijn leven weer op orde te krijgen na alle tegenslag. Een medewerker had al eens benoemd dat hij de CFO in een casino was tegengekomen terwijl deze wat onvast ter been was. Al pratend kwamen meer en meer opmerkelijke zaken naar boven die uiteindelijk de basis vormden voor een persoonsgericht onderzoek.
Uit ons feitenonderzoek werd bekend dat door de CFO voorschotten op zijn salaris waren opgenomen. Hij stond 4 maandsalarissen in de min en hij bleek dubieuze onkostendeclaraties te hebben ingediend en zelf goedgekeurd. Ook andere financieel-creatieve gedragingen impliceerden dat het 4-ogen-principe niet was gevolgd. Kennelijk was de behoefte aan geld groot.
Een IT-Forensics analyse van de geautomatiseerde omgeving van de CFO gaf nog meer inzichten. Hij bleek online flink te gokken met een behoorlijke gokschuld als gevolg. Anderhalf jaar voordien maakte hij een ‘domme fout’, toen hij een e-mail ontving van de CEO met het verzoek direct een groot bedrag over te maken naar een onbekend bankrekeningnummer. Normaalgesproken zou deze ervaren professional zo’n verzoek beslist hebben geverifieerd, maar deze keer niet. Hij maakte direct enkele honderdduizenden euro’s over. Kort daarna gingen alle alarmbellen af, want er was sprake van zogenaamde ‘CEO-fraude’. Deze gebeurtenis had toen voor flinke consternatie gezorgd, maar kwam nu ineens in een ander daglicht te staan omdat nu bleek dat hij vóór ontvangst van de gewraakte e-mail op internet had gezocht hoe een dergelijke fraude werkt. Zijn aantekeningen en zoekvragen waren veelzeggend. Ik zal u de verdere details besparen, maar u begrijpt dat hij nu toch wel wat uit te leggen had.
Tijdens een gesprek bleek dat de man gaten met gaten vulde. Zijn schulden waren torenhoog. Steeds opnieuw had hij het geprobeerd: ‘Double or nothing’ en hierdoor was hij diep gezonken. Met de paar ton euro’s die hij via de gefingeerde CEO-fraude wegsluisde had hij zijn schulden kunnen betalen en ook met de lening kon hij weer even vooruit, maar daarna werd hij opnieuw overmoedig. Oh ja, nog een ander puntje. Hij was helemaal niet gescheiden.
Een tijd later hoorden wij dat de CFO weer werk had gevonden. Bij een ander bedrijf in dezelfde positie. Hij is vast niet gescreend voor die nieuwe job op C-level. Dat is immers ‘not done’, toch?
